Drawing Sketch


ภาพนี้เป็นเจ้าของประโยคอมตะครับ "จินตนาการ สำคัญกว่าความรู้" อัลเบริต์ ไอน์สไตน์ ที่ผมพยายามจะสเกตซ์มาให้ใกล้เคียงเท่าที่ทำได้เพราะเป็นเพียงภาพสเกตซ์เรา จึงไม่ต้องลงรายละเอียดกันให้วุ่นวายมากมายนัก เอาความรู้สึกเข้าเป็นที่ตั้ง
เริ่มจากการร่างภาพ การร่างภาพ เราควรต้องมองโครงหน้ารวมๆให้เป็นรูปทรงเรขาคณิตก่อน มีเส้นแกนกลางของใบหน้าจุดเริ่มต้นอยู่กลางกะโหลกลากมาถึงบริเวณปลายคาง นี่ก็คือแกนกลาง 
แนะนำให้ร่างแบบเบาๆ  และใช้ดินสอEE ร่าง เลย จะได้คุ้นเคยการวางน้ำหนักมือ ถ้าเส้นมันยังเข้มไป ก็คงต้องฝึกให้ร่างจนกว่าจะเบาได้ที่สำคัญอย่าท้อแท้ หรือท้อถอยซะก่อน เพราะการฝึกทักษะต้องใช้การทุ่มเทมากพอสมควร

 
จาก นั้นก็เริ่มกำหนด แบ่งระดับเส้นบนใบหน้า ว่าอะไรอยู่ตรงไหน เส้นแบ่งระหว่างตา จมูก และก็ปาก (ที่ลากตัดตรงใบหน้า) เมื่อแบ่งแล้วจึงกำหนดลักษณะของตาขึ้นมา จากการฝึกฝน วาด ตา จมูก ปากที่ผ่านมา คงทำกันได้บ้างแล้ว




เมื่อได้เส้นจนพอใจแล้ว ก็ทำการล๊อคน้ำหนักเลยครับ ใช้เป็นน้ำหนักบางๆเพื่อที่เราจะเก็บแรเงาเป็นลายเส้นต่อไป
ลงน้ำหนักรวมไปเรื่อยๆ แต่งโน้นเติมนี่เข้าไป อย่าลืม! เราต้องค่อยๆเพิ่มน้ำหนัก ถ้าลงแรงมากเกินไปเราจะแก้ไขลำบาก



จาก นั้นก็ค่อยๆเก็บรายละเอียด เริ่มจากตา เพราะดวงตาเป็นหน้าต่างของหัวใจจริงๆ อย่าที่ใครๆเขาก็พูดกัน เก็บไปเรื่อยๆ จำได้หรือเปล่าสำหรับการฝึกวาดตา จมูก ปาก 

 

ที นี้ก็ไล่น้ำหนัก ค่อยๆเก็บมาเรื่อยๆครับ ตามแต่จะถนัดบางคนเก็บตาให้เสร็จก่อนทั้งสองข้าง บางคนก็ทีละข้าง เพลินไปเรื่อยๆ ส่วนภาพนี้ของผม ทำๆลุกๆ อารมณ์เลยไม่ต่อเนื่อง
เก็บไปเรื่อยๆ


ค่อยๆเพิ่มน้ำหนัก อย่าใจร้อน



คราวนี้จะลองเก็บรายละเอียดมาที่หู จากนั้นก็ลองตรวจดูน้ำหนักรวมของหน้า อย่าลืม นี่เป็นเพียงภาพสเกตซ์(Drawing sketch) ที่เราจะพัฒนาไปสู่การเก็บงานที่ละเอียดขึ้นหรือการวาดภาพบุคคล(portrait) อีกครั้งในอนาคตแบบนี่มีไว้สเกตซ์ไปทุกที่ มีแค่กระดาษกับดินสอ



เอาลายเส้นตามแต่ละอารมณ์และสถานการณ์นั้นๆก็พอ ขอให้ผู้ฝึกมีความสุขมากๆกับการ drawing sketch
อันนี้เป็นตัวอย่างงาน ผงคาร์บอน
สำหรับการเก็บรายละเอียดจริงๆ คงต้องใช้เวลากันสักหน่อย